เนื้อหาในบทที่ 47 กล่าวถึงฟิลิสเตีย (ปัจจุบันคือชาวปาเลสไตน์) ที่จะถูกทำลายโดยอียิปต์ -ในสมัยฟาโรห์เนโคในปี 609 ก่อนคริสตกาล  พระเจ้าไม่เป็นเพียงแค่พระเจ้าของอิสราเอลเท่านั้น แต่เป็นพระเจ้าสำหรับทุกชนชาติ  ความจริงเรื่องนี้ช่วยให้คุณมีความเชื่อ และเติบโตขึ้นกับพระเจ้าอย่างไรบ้าง?

บทที่ 46-51 บรรยายถึงพระวจนะของพระเจ้าต่อชนชาติต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการล่มสลายของยูดาห์ เนื้อหาในบทที่ 46 กล่าวถึงอียิปต์ที่จะพ่ายแพ้ต่อบาบิโลน ในขณะเดียวกันพระเจ้าก็ทรงหนุนน้ำใจประชากรของพระองค์ที่อาศัยอยู่ในอียิปต์ (ข้อ 27-28) สิ่งนี้หนุนใจคุณอย่างไรในยามที่ต้องอยู่ในสถานการณ์ที่ดูเหมือนว่า มีแต่ปัญหาและความยุ่งยากที่เกินกว่าที่ตัวคุณเองจะแก้ไข หรือรับมือได้?

หากคุณเป็นบารุคที่สัตย์ซื่อต่อพระเจ้า ติดตามเยเรมีย์ แต่ต้องทนทุกข์ครั้งแล้วครั้งเล่า คุณจะมีความรู้สึกและความคิดอย่างไร? พระเจ้าสำแดงอย่างไรในบทที่ 45 ว่าพระองค์ห่วงใยความรู้สึกของผู้รับใช้ ข้อความนี้หนุนใจคุณอย่างไรเมื่อต้องทนทุกข์เพราะสัตย์ซื่อต่อพระเจ้า

แม้ว่าเยเรมีย์จะถูกโยฮานัน อาซาริยาห์และพวกบังคับให้ไปอียิปต์ (ดู 43:5-6) แต่เยเรมีย์ยังคงประกาศพระวจนะ และหนุนใจประชาชนให้เชื่อฟังพระเจ้าไม่ว่าจะอยู่ที่ใดก็ตาม  ลองทบทวนชีวิตของคุณว่า คุณเป็นคริสเตียนแค่วันอาทิตย์วันเดียว หรือเป็นคริสเตียนที่สำแดงความเชื่อในทุก ๆ ที่ที่คุณอยู่ (บ้าน โรงเรียน ที่ทำงาน ฯลฯ)

โยฮานัน อาซาริยาห์และพวก ปฏิเสธคำสั่งของพระเจ้าที่มีผ่านทางเยเรมีย์ ซึ่งแตกต่างจากท่าทีที่เชื่อฟังพระเจ้าในบทที่ 42 อย่างชัดเจน คุณคิดว่า ทำไมจึงเป็นเช่นนั้น? เมื่อคุณบอกว่าจะแสวงหาน้ำพระทัยพระเจ้า คุณจัดการกับความชอบส่วนตัวอย่างไร?