แม้ข้าพเจ้าพูดภาษาแปลกๆ ได้ เป็นภาษามนุษย์ก็ดี เป็นภาษาทูตสวรรค์ก็ดี
@แต่ไม่มีความรัก ข้าพเจ้าเป็นเหมือนฆ้องหรือฉาบที่กำลังส่งเสียง
แม้ข้าพเจ้าจะเผยพระวจนะได้ และเข้าใจในความล้ำลึกทั้งปวง
และมีความรู้ทั้งสิ้น และมีความเชื่อมากยิ่งที่สุดพอจะยกภูเขาไปได้
@แต่ไม่มีความรัก ข้าพเจ้าก็ไม่มีค่าอะไรเลย
แม้ข้าพเจ้าจะสละของสารพัดหรือยอมให้เอาตัวข้าพเจ้าไปเผาไฟเสีย
@แต่ไม่มีความรัก จะหาเป็นประโยชน์แก่ข้าพเจ้าไม่
Q1 อะไรคือสิ่งที่ทำให้ “การพูดภาษาแปลกๆ” “การเผยพระวจนะ” “ความเชื่อ” และ “การเสียสละ” มี “คุณค่า”? (สังเกตคำหลังคำว่า “แต่”@ )
Q2 คุณจะนำเอา “ความจริง” ของพระคัมภีร์ตอนนี้ไปใช้ในการดำเนินชีวิตของคุณให้ “มีคุณค่า” อย่างไร?
อ่านพระคัมภีร์ให้จบเล่มภายในหนึ่งปี กันดารวิถี 23-25 มาระโก 7:14-37