และท่านได้ลืมคำเตือน ที่พระองค์ได้ทรงเตือนในฐานะที่เป็นบุตรว่า
บุตรชายของเราเอ๋ย อย่าละเลยต่อการตีสอนขององค์พระผู้เป็นเจ้า
และอย่าท้อถอยในเมื่อพระองค์ทรงตีสอนนั้น
@เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงตีสอนผู้ที่พระองค์ทรงรัก
@และเมื่อพระองค์ทรงรับผู้ใดเป็นบุตร พระองค์ก็ทรงตีสอนผู้นั้น
Q1 ทำไมเราที่เป็นคริสเตียนจึงไม่ควรที่จะ “ละเลยการตีสอนของพระเจ้า” ที่มีมาถึงชีวิตของเรา โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเวลาที่เราทำผิดพลาด? (สังเกตคำหลัง @)
Q2 คำว่า “อย่าละเลย” และ “อย่าท้อถอย” หนุนใจคุณในการรับมือกับ “การตีสอนของพระเจ้า” ที่มีมาถึงในชีวิตอย่างไร?
อ่านพระคัมภีร์ให้จบเล่มภายในหนึ่งปี สดุดี 26-28 กิจการ 22