ในเวลาที่เอเสเคียลกล่าวพระวจนะเรื่องอียิปต์ กองทัพบาบิโลนกำลังปิดล้อมเยรูซาเล็ม (ดู 2 พกษ.25:1-2) กษัตริย์เศเดคียาห์ของยูดาห์ขอให้อียิปต์มาช่วยต้านบาบิโลน เอเสเคียลรู้ว่าการพึ่งอียิปต์นั้นจะไม่สำเร็จ และทำให้บาบิโลนโกรธจะลงโทษยูดาห์หนักขึ้น พระเจ้าก็ไม่พอพระทัยที่ยูดาห์ไปพึ่งอียิปต์แทนที่จะเข้ามาพึ่งพิงพระเจ้า (ดู ยรม.37:6-10) ในคำเผยพระวจนะอียิปต์เปรียบเป็นจระเข้ตัวใหญ่ ที่เป็นเจ้าแม่น้ำไนล์ แต่พระเจ้าจะลากจระเข้ขึ้นจากน้ำเหวี่ยงให้อยู่กลางทุ่งกลายเป็นอาหารนก ความหมายคือประเทศต่างๆ จะบดขยี้อียิปต์จนแหลกลาญ (3-5) ลองทบทวนว่า ตอนนี้คุณมีปัญหาหนักใจในเรื่องใดบ้าง? คุณได้นำปัญหาเหล่านั้นมาพึ่งพาพระเจ้าอย่างไร? หรือว่า คุณกำลังพึ่งพาความรู้ความสามารถของตัวคุณเองเพียงอย่างเดียว?