แม้ข้าพเจ้าพูดภาษาแปลกๆ ได้ เป็นภาษามนุษย์ก็ดี เป็นภาษาทูตสวรรค์ก็ดี
@แต่ไม่มีความรัก ข้าพเจ้าเป็นเหมือนฆ้องหรือฉาบที่กำลังส่งเสียง
แม้ข้าพเจ้าจะเผยพระวจนะได้ และเข้าใจในความล้ำลึกทั้งปวงและมีความรู้ทั้งสิ้น
และมีความเชื่อมากยิ่งที่สุดพอจะยกภูเขาไปได้ @แต่ไม่มีความรัก
ข้าพเจ้าก็ไม่มีค่าอะไรเลย แม้ข้าพเจ้าจะสละของสารพัดหรือยอมให้เอาตัวข้าพเจ้าไปเผาไฟเสีย
@แต่ไม่มีความรัก จะหาเป็นประโยชน์แก่ข้าพเจ้าไม่
Q1 อะไรคือสิ่งที่ทำให้ “การพูดภาษาแปลก” “การเผยพระวจนะ” “ความเชื่อ” และ “การเสียสละ” มี “คุณค่า”? (สังเกตคำหลังคำว่า “แต่”)
Q2 คุณจะนำเอา “ความจริง” ของพระคัมภีร์ตอนนี้ไปใช้ในการตัดสินใจเลือก “ทำด้วยความรัก” มากกว่า “ทำเพื่อผลประโยชน์” อย่างไร? (ดู กาลาเทีย 5:13 ประกอบ)
หมายเหตุ: กาลาเทีย 5:13 ดูก่อนพี่น้องทั้งหลาย ที่ทรงเรียกท่านก็เพื่อให้มีเสรีภาพ อย่าเอาเสรีภาพของท่านเป็นช่องทางที่จะปล่อยตัวไปตามเนื้อหนัง แต่จงรับใช้กันและกันด้วยความรักเถิด
อ่านพระคัมภีร์ให้จบเล่มภายในหนึ่งปี: กันดารวิถี 23-25 มาระโก 7:14-37