คนโง่ย่อมให้ความโกรธของเขาพลุ่งออกมาเต็มที่
แต่ปราชญ์ย่อมยับยั้งโทสะไว้เงียบๆ
Q1 คำว่า “พลุ่งออกมาเต็มที่” แสดงให้เห็นถึง “ความโง่เขลา” และคำว่า “ยับยั้งโทสะไว้เงียบๆ” แสดงให้เห็นถึง “ความเป็นปราชญ์” (มีสติปัญญา) อย่างไร? (ดู สุภาษิต 17:27-28 ประกอบ)
Q2 คุณจะนำพระคัมภีร์ข้อนี้ไปใช้ในการควบคุม “ความโกรธ” อย่างไร? (ดู เอเฟซัส 4:26 ประกอบ)
หมายเหตุ: สุภาษิต 17:27-28 27 บุคคลที่ยับยั้งถ้อยคำของเขาเป็นคนมีความรู้ และบุคคลผู้มีจิตใจเยือกเย็นเป็นคนมีความเข้าใจ 28แม้คนโง่หากนิ่งเสียก็นับว่ามีปัญญา เมื่อเขาปิดปากของตนก็นับว่ามีความคิดเอเฟซัส 4:26 จะโกรธก็โกรธได้ แต่อย่าทำบาป อย่าให้ถึงตะวันตกท่านยังโกรธอยู่
อ่านพระคัมภีร์ให้จบเล่มภายในหนึ่งปี: สุภาษิต 10-12 2 โครินธ์ 4