สดุดีบทนี้เขียนโดยดาวิดผู้ซึ่งได้ชื่อว่า เป็นกษัตริย์ที่รักพระเจ้าสุดหัวใจ แต่ถึงกระนั้นเองชีวิตของท่านก็ยังพลาดกระทำความผิดบาปที่ร้ายแรงในชีวิต และสดุดีบทนี้สะท้อนให้เห็นอย่างชัดเจนว่า ดาวิดรู้ว่าตัวเองกระทำผิดในเรื่องใด และผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นในชีวิตนั้นเลวร้ายแค่ไหน (ข้อ 3-4) และทางเดียวที่เขาจะได้รับการปลดปล่อยคือ การสำนึกผิดและสารภาพกับพระเจ้า (ข้อ 5)
Q1 ดาวิดมีความคาดหวังอะไรจะเกิดขึ้นในชีวิตของเขาหลังจากที่สำนึกผิดและสารภาพบาป? (ดูข้อ 1, 8, 11 ประกอบ)
Q2 สดุดี 51:17 กล่าวไว้ว่า “เครื่องบูชาที่พระเจ้าทรงรับได้คือจิตใจที่ชอกช้ำ จิตใจที่สำนึกผิดและชอกช้ำนั้น ข้าแต่พระเจ้า พระองค์มิได้ทรงดูถูก” ใช้เวลานี้สำรวจชีวิตของคุณ และอธิษฐานกับพระเจ้า