พระเจ้าบัญชาให้มีการบันทึกและอ่านพระวจนะของพระองค์อย่างเปิดเผย เพื่อเตือนสติให้หันกลับจากความผิดบาปทั้งปวง ซึ่งมีคนตอบสนองทั้งเชื่อฟัง และไม่เชื่อฟัง ทบทวนชีวิตของคุณว่า เมื่อคุณอ่านพระคัมภีร์/เฝ้าเดี่ยว/ฟังคำเทศนา คุณตอบสนองอย่างไร? ด้วยการเชื่อฟัง หรือไม่เชื่อฟัง?

คนเรคาบเป็นคนเลี้ยงสัตว์เร่ร่อนที่สืบเชื้อสายมาจากคนเคไนต์ (ดู 1 พศด. 2:55) มีประวัติเกี่ยวกับชนชาติอิสราเอลมายาวนาน (ดู ปฐก. 15:19, ผวฉ. 1:16;5:24, 1 ซมอ. 15:6;30:29) พระเจ้าทรงชมเชยความสัตย์ซื่อของคนเรคาบ  ลองทวนความสัตย์ซื่อของคุณที่มีต่อพระเจ้าในวันนี้ว่าเป็นอย่างไรบ้าง

บทที่ 34-39 เป็นเหตุการณ์ในรัชสมัยเยโฮยาคิมและเศเดคียาห์ ปี 588 ก่อนคริสตกาล กษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์แห่งบาบิโลนมาล้อมกรุงเยรูซาเล็มอีกครั้ง ขณะที่ข้าศึกล้อมรอบ พระเจ้าทรงบอกให้กษัตริย์เศเดคียาห์ ประกาศให้มีการปล่อยทาสให้เป็นอิสระ ซึ่งเศเคดียาห์ก็ทำตาม และพระเจ้าก็ชมเชย แต่สุดท้ายพวกเขาก็ตามจับทาสที่ปล่อยให้กลับมาเป็นทาสอีก และพระเจ้าก็ไม่พอพระทัยอย่างมาก  คุณเคยเป็นเป็นอิสระจากการเป็นทาสของความผิดบาปใดบ้าง? ตอนนี้คุณยังมีอิสระอยู่ หรือยอมกลับไปเป็นทาสของความผิดบาปนั้นอีก?  อธิษฐานขอพระเจ้าช่วยเหลือคุณในเรื่องนี้

บทที่ 33 เป็นถ้อยคำปลอบโยนบทสุดท้ายในหนังสือเยเรมีย์ เหตุการณ์ในบทนี้เกิดขึ้นราวปี 587 ก่อนคริสตกาล ขณะนั้นบาบิโลนล้อมกรุงเยรูซาเล็มแล้วเป็นเวลา 1 ปี เยเรมีย์ถูกกษัตริย์เศเดคียาห์กักบริเวณในกองทหารรักษาพระองค์ เนื่องจากท่านเสนอให้จำนนต่อศัตรู และท่านถูกปล่อยตัวหลังจากกรุงเยรูซาเล็มแตก
คุณคิดว่า การที่พระเจ้าบอกว่า ความรักของพระองค์ที่มีต่อประชากรของพระองค์นั้นเป็นความรักที่มั่นคง (ข้อ 11) ขัดแย้งกับ การลงโทษคนยูดาห์ให้ตกไปเป็นเชลยหรือไม่อย่างไร?

พระเจ้าตอบคำอธิษฐานของเยเรมีย์ด้วยประโยคที่ว่า “…สำหรับเรามีสิ่งใดที่ยากเกินหรือ…”(ข้อ 26) คำยืนยันนี้ส่งผลต่อสิ่งที่คุณ ”ได้อธิษฐานไปแล้ว” หรือ ”กำลังจะอธิษฐาน” กับพระเจ้าอย่างไร?