สิ่งใดที่พวกท่านขอในนามของเรา เราจะทำสิ่งนั้น
 เพื่อว่าพระบิดาจะทรงได้รับเกียรติอันยิ่งใหญ่ทางพระบุตร
@สิ่งใดที่พวกท่านขอในนามของเรา เราจะทำสิ่งนั้น

Q1 พระคัมภีร์ตอนนี้ให้ “คำตอบ” สำหรับคำถามที่ว่า “ทำไมคริสเตียนต้องอธิษฐานขอในนามของพระเยซูคริสต์” ไว้อย่างไร? (สังเกตคำหลัง @)
Q2 ประโยคที่ว่า “เราจะกระทำสิ่งนั้น” และ “พระบิดาจะทรงได้รับเกียรติอันยิ่งใหญ่” สอนคุณเกี่ยวกับ “ท่าทีในการอธิษฐาน” อย่างไร?

อ่านพระคัมภีร์ให้จบเล่มภายในหนึ่งปี:  2 พงศ์กษัตริย์ 10-12  ยอห์น 1:29-51

ท่านถูกดูหมิ่นและถูกทอดทิ้ง เป็นคนที่รับความเจ็บปวด
และคุ้นเคยกับความทุกข์ยาก และเป็นดั่งผู้ซึ่งคนทั้งหลายหันหน้าหนี
ท่านถูกดูหมิ่น และเราไม่ได้นับถือท่าน

Q1 พระคัมภีร์ตอนนี้เป็นการพยากรณ์ถึงพระเยซูคริสต์ ที่จะมีประสบการณ์ถูกสาวกและผู้คนดูหมิ่น ทอดทิ้ง และถูกตรึงบนไม้กางเขน “ประสบการณ์” ของพระเยซูคริสต์ ช่วยให้คุณเชื่อและไว้วางใจในพระองค์เมื่อต้องเผชิญหน้ากับการ “ถูกดูหมิ่น” “ถูกทอดทิ้ง” และ “ไม่ได้รับการนับถือ” อย่างไร? (ดู 1 เปโตร 2:23 ประกอบ)
Q2 คิดถึงเหตุการณ์ที่คุณ “ถูกดูหมิ่น” “ถูกทอดทิ้ง” และ “ไม่ได้รับการนับถือ” คุณรู้สึกอย่างไร และคุณตอบสนองต่อเหตุการณ์นั้นอย่างไร?
หมายเหตุ: 1 เปโตร 2:23 เมื่อเขากล่าวคำหยาบคายต่อพระองค์ พระองค์ไม่ได้ทรงกล่าวตอบเขาด้วยคำหยาบคายเลย เมื่อพระองค์ทรงทนทุกข์ พระองค์ไม่ได้ทรงขู่อาฆาต แต่ทรงมอบพระองค์เองไว้แก่พระเจ้าผู้ทรงพิพากษาอย่างยุติธรรม

อ่านพระคัมภีร์ให้จบเล่มภายในหนึ่งปี:  2 พงศ์กษัตริย์ 7-9  ยอห์น 1:1-28

ข้าพเจ้าขอกล่าวแก่ท่านทุกคนโดยพระคุณซึ่งประทานแก่ข้าพเจ้าแล้วว่า
อย่าคิดถือตัวเกินที่ตนควรจะคิดนั้น แต่จงคิดอย่างสุขุมสมกับขนาดความเชื่อที่พระเจ้าประทานแก่ท่าน

Q1 ลองคิดถึง “ความรู้” “ความสามารถ” หรือ “ของประทาน” ที่พระเจ้าทรง “มอบไว้ให้” ในชีวิตของคุณว่ามีอะไรบ้าง?
Q2 คำพูดที่ว่า “อย่าคิดถือตัว” “คิดอย่างสุขุม” และ “สมกับขนาดความเชื่อ” เป็นแนวทางสำหรับคุณในการใช้ “ความรู้” “ความสามารถ” หรือ “ของประทาน” ในการดำเนินชีวิตและรับใช้พระเจ้าอย่างไร? (ดู เอเฟซัส 4:16 ประกอบ)
หมายเหตุ; เอเฟซัส 4:16 เนื่องจากพระองค์นี้เอง ร่างกายทั้งหมดจึงได้รับการเชื่อมและประสานเข้าด้วยกันโดยทุกๆ ข้อต่อที่ประทานมานั้น และเมื่อแต่ละส่วนทำงานตามหน้าที่แล้ว  ก็ทำให้ร่างกายเจริญและเสริมสร้างตนเองขึ้นด้วยความรัก

อ่านพระคัมภีร์ให้จบเล่มภายในหนึ่งปี:  2 พงศ์กษัตริย์ 4-6  ลูกา 24:36-53

เรา เราเองคือผู้นั้น ผู้ลบล้างการทรยศของเจ้าด้วยเห็นแก่เราเองและเราจะไม่จดจำบาปของเจ้า

Q1 ลองทบทวนดูว่า ในชีวิตของคุณ มีด้านใดบ้างที่คุณ “ทรยศ” (ทำบาป) ต่อพระเจ้า? (ลองเขียนออกมาสัก 2 เรื่อง)
Q2 อธิษฐานขอกำลังจากพระเจ้าที่คุณจะมีชัยชนะเหนือบาปนั้น และให้คุณมั่นใจว่า เมื่อพระเจ้าทรงอภัย พระองค์ไม่เคยจดจำบาปเหล่านั้น  (อ่าน 1 ยอห์น1:9 ประกอบ)
หมายเหตุ 1 ยอห์น 1:9 ถ้าเราสารภาพบาปของเรา พระองค์ทรงซื่อสัตย์และเที่ยงธรรม ก็จะทรงโปรดยกบาปของเรา และจะทรงชำระเราให้พ้นจากการอธรรมทั้งสิ้น

อ่านพระคัมภีร์ให้จบเล่มภายในหนึ่งปี:  2 พงศ์กษัตริย์ 1-3  ลูกา 24:1-35

จงอดทนต่อกันและกัน และถ้าใครมีเรื่องราวต่อกัน ก็จงให้อภัยกัน
@องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงให้อภัยพวกท่านอย่างไร ท่านก็จงทำอย่างนั้นด้วย

Q1 เปาโลให้ “หลักการ” ในการ “ให้อภัย” กับคนที่ทำผิดต่อเราอย่างไร?  (สังเกตคำหลัง @)
Q2 มี “บุคคล” ใดในชีวิตของคุณบ้างที่ทำผิดต่อคุณ และต้องได้รับ “การอภัย” จากคุณ ลองเขียนชื่อคนเหล่านั้นออกมา อธิษฐานขอพระเจ้าให้คุณมีกำลังที่จะยกโทษให้คนเหล่านั้น? (ดู เอเฟซัส 4:32 ประกอบ)
หมายเหตุ: เอเฟซัส 4:32 แต่จงมีใจกรุณา ใจสงสาร และใจให้อภัยแก่กันและกัน เหมือนอย่างที่พระเจ้าทรงให้อภัยพวกท่านในพระคริสต์

อ่านพระคัมภีร์ให้จบเล่มภายในหนึ่งปี:  1 พงศ์กษัตริย์ 21-22  ลูกา 23:26-56