สิ่งที่น่าเศร้าใจมากไปกว่าภัยพิบัติที่เกิดขึ้น ก็คือ แม้ว่าพระเจ้าจะทรงส่งไฟลงมาพิพากษาคนเหล่านั้นเป็นความทุกข์ทรมานครั้งยิ่งใหญ่ แต่ “มนุษย์ทั้งหลายที่เหลืออยู่ที่มิได้ถูกฆ่าด้วยภัยพิบัติเหล่านี้ ยังไม่ได้กลับใจเสียใหม่จากงานที่มือเขาได้กระทำ ไม่ได้เลิกบูชาผี บูชารูปเคารพที่ทำด้วยทองคำ เงิน ทองสัมฤทธิ์ หิน และไม้ และเขาก็มิได้สำนึกผิดในเรื่องฆ่าฟันกัน เชื่อเวทมนต์ การล่วงประเวณี และการลักขโมย” (20-21) ลองสำรวจชีวิตของคุณว่า วันนี้มีสิ่งใดในใจ ในความคิด ในชีวิตของคุณที่ดื้อดึง และหลงระเริงในความผิดบาปไหม? อธิษฐานสารภาพบาป และขอการช่วยกู้จากพระเจ้า