เยเรมีย์ได้เรียกร้องให้คนยูดาห์หนีออกจากบาบิโลน (ข้อ 45) ไม่ได้หมายความว่า ให้เป็นกบฏและต่อสู้ หนีกลับมาที่แผ่นดินยูดาห์ แต่เป็นการเรียนรู้ที่จะรักษาชีวิตให้ห่างไกลจากรูปเคารพ จากความเชื่อของชาวบาบิโลน เหมือนที่พระเยซูคริสต์อธิษฐานเผื่อสาวกให้สามารถดำเนินชีวิตอยู่ในโลกนี้ ไม่ใช่ให้พระเจ้าพาสาวกออกจากโลกนี้ (ยอห์น 17) คุณจะป้องกันตัวเองอย่างไรจากคำสอนผิดๆ ที่อาจจะมีเข้ามาในชีวิต

พระเจ้าทรงบอกว่า รูปเคารพที่บาบิโลนเคารพนับถือ เป็นสิ่งของที่ไร้ค่า และต้องถูกทำลายในที่สุด  ทบทวนชีวิตของคุณว่า คุณมีรูปเคารพอะไรในชีวิต ที่คุณให้ความสำคัญกับมันมากกว่าพระเจ้าหรือไม่?  (เงิน ชื่อเสียง เกียรติยศ การงาน ความร่ำรวย ความรู้ หรือแม้แต่บุคคล)

แม้พระเจ้าจะทรงใช้บาบิโลนมาลงโทษคนยิว แต่ในขณะเดียวกันบาบิโลนก็ทำความผิดบาปมากมาย  ดังนั้นพระเจ้าจึงลงโทษบาบิโลนเช่นกัน คุณอาจจะได้ยินคำสอนที่ว่า “ทำความดีชดใช้ความผิดที่เคยทำ” แต่จากตัวอย่างของบาบิโลน เราพบความจริงว่า พระเจ้าทรงเป็นพระเจ้าแห่งความบริสุทธิ์ และเที่ยงธรรม พระองค์ทรงรัก “คุณ” ที่เป็นคนบาป แต่ในขณะเดียวกัน พระองค์ทรงเกลียด “ความบาป” ที่คุณกระทำ ความจริงในเรื่องนี้ช่วยเหลือคุณอย่างไรในการดำเนินชีวิตคริสเตียน

บทที่ 50-51 เป็นคำพยากรณ์เกี่ยวกับกรุงบาบิโลนว่าจะถูกทำลาย บาบิโลนได้เคยเป็นเหมือนถ้วยทองคำในพระหัตถ์ของพระเจ้า (ข้อ7) หมายถึง การที่พระเจ้าได้อนุญาตให้บาลิโลนได้กลายเป็นอาณาจักรที่ยิ่งใหญ่  แต่สุดท้ายอวสานก็มาถึง (ข้อ 13)  ทุกอย่างล้วนมีเวลาแห่งการสิ้นสุด ชีวิตของเราก็เช่นกัน  ถ้าวันนี้เป็นวันสุดท้ายในชีวิตของคุณ คุณพร้อมที่จะเข้าเฝ้าพระเจ้าหรือไม่?

ในข้อ 23-39 กล่าวถึง 4 ประเทศในขณะนั้น คือ เมืองดามัสกัส (ปัจจุบันคือประเทศซีเรีย) เผ่าเคดาร์ ราชอาณาจักรฮาโซร์ (อาณาจักรอาหรับ) และเมืองเอลาม (ปัจจุบันคือประเทศอิหร่าน) พระเจ้าทรงเป็นผู้กระทำให้เมืองเหล่านี้ถึงจุดจบล่มสลาย (ข้อ 26, 27, 29, 32-33) ในขณะเดียวกัน พระองค์ก็ทรงเป็นผู้ให้กลับคืนสู่สภาพดี (ข้อ 39) ความจริงในเรื่องนี้ ช่วยให้คุณรู้จักพระเจ้ามากขึ้นในแง่มุมใด?